Piano concerto No 4 Apostolos Darlas

The Abyss of Time George Crumb

Laments/Greece Theodore Antoniou

Concert epilogue op.103 C

4 Kitchen Blues

Inland

ΕΝΔΟΠΙΑΝΟ Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

ΕΝΔΟΠΙΑΝΟ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ  

Αλέξανδρος Καλογεράς (1961), Chorale (2001)

Θόδωρος Αντωνίου (1935), Silben (1965)

Φανή Κοσώνα (1969),The Kitchen Blues (4 miniatures for piano solo) (2011)*

Θόδωρος Αντωνίου(1935) / Απόστολος Ντάρλας (1972), Μοιρολόγια (Ελλάδα) Μεταγραφή για πιάνο από το ομώνυμο έργο για αφηγητή, σοπράνο, βιολί, μεγάλη χορωδία και ορχήστρα (2004)

George Crumb (1929), The Abyss of Time, (Makrokosmos I, Part Three.Virgo) (1972)

Γιώργος Χατζημιχελάκης (1959), Ενδοχώρα*  (2011)

* = Πρώτη εκτέλεση

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Chorale

Το έργο Chorale γράφτηκε κατόπιν αιτήματος του Derek Chilvers με σκοπό να το παρουσιάσει σε πρώτη εκτέλεση στο Φεστιβάλ Σύγχρονης Μουσικής το 2002 στο Μουσικό Σχολείο Rivers του Weston της Μασαχουσέτης. Ο Derek  έχοντας ερμηνεύσει όλη την σειρά «Οι Μικροί Ερωδιοί»  ήθελε ένα νέο έργο ειδικά γραμμένο γι αυτόν. Το Chorale εκτελείται εξ ολοκλήρου στην  άρπα του πιάνου δηλαδή στο εσωτερικό του πιάνου καλώντας τον εκτελεστή να εφαρμόσει  διάφορες σύγχρονες τεχνικές, όπως Aeolian Harp, Pizzicato on strings και  Muted notes. Κατά κάποιον τρόπο με το Chorale συμπληρώνεται η σειρά  «Οι Μικροί Ερωδιοί»  η οποία δεν περιέχει έργα με παρόμοιες τεχνικές και γενικότερα εσωτερική χρήση του πιάνου.

Silben

Το έργο Silben (Συλλαβές) γράφτηκε το 1965.Αποτελείται από έξι μέρη: Παρήχηση, Ανάγραμμα, Παράγωγα, Επένθεση, Αφαίρεση, Σύγχυση. Παρ’ ότι αποτυπώνονται ευκρινώς οι βασικές αρχές του δωδεκαφθογγισμού της λεγόμενης Σχολής της Βιέννης του 20^ου αιώνα, είναι εναργής η απόπειρα επιτυχημένης εισαγωγής τροπικών στοιχείων τα οποία εμπλέκονται άριστα με τα δωδεκαφθογγικά στοιχεία. Η δομή και των έξι έργων είναι εξελικτική και ακλόνητη. Είναι τοποθετημένη γεωμετρικά σε έξι νοηματικούς πυλώνες οι οποίοι μεταφέρουν σαν ηλεκτρικό ρεύμα την ψυχική και συναισθηματική ενέργεια του ακροατή.

The Kitchen Blues (4 Μινιατούρες για σόλο πιάνο)

Η συλλογή τεσσάρων σύντομων κομματιών για πιάνο υπό το γενικό τίτλο The kitchen blues (τα μπλουζ της κουζίνας) γράφτηκε κατόπιν αιτήματος του αγαπητού συναδέλφου Απόστολου Ντάρλα, ειδικά για να παρουσιαστούν πρώτη φορά στο χώρο συναυλιών του Μουσικού Σχολείου Πειραιά, από τον ίδιο, τον οποίο κι ευχαριστώ θερμά. Και οι τέσσερις μινιατούρες περιλαμβάνουν αρκετή δράση στο εσωτερικό του πιάνου, πάνω στις χορδές και στα κλειδιά, με διάφορους τρόπους, με τα χέρια ή και με κάποια αντικείμενα. Τα αντικείμενα που χρησιμοποιούνται είναι κατ’ αποκλειστικότητα χαρακτηριστικά αντικείμενα της κουζίνας, κουτάλες, κουτάλια, πιάτα, ποτήρια κ.τ.λ. – μια επιλογή που έγινε με ελαφρά χιουμοριστική διάθεση και με σκοπό να προξενήσει το ενδιαφέρον των νεώτερων ακροατών και γενικά των ακροατών που δεν είναι εξοικειωμένοι με τέτοιου είδους παρεμβάσεις μέσα στο μηχανισμό του πιάνου. Οι φόρμες είναι σύντομες και αφηγηματικές, με μια διάθεση αρκετά κυκλοθυμική, μεταξύ αστείου και σοβαρού, σαν μια χιουμοριστική παρωδία που διατρέχεται συχνά από φευγαλέα περάσματα μικρών σκοτεινών σκιών (…blues).

Μοιρολόγια (Ελλάδα)

Το έργο μου Μοιρολόγια γράφτηκε το 2003-2004. Αν και είναι ένας μικρός φόρος τιμής για ένα μεγάλο άνθρωπο όπως ο John, εξελίχτηκε σε ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα. Προσπαθώντας να κάνω τον κόσμο να επικοινωνήσει με τα συναισθήματα, τον σεβασμό και την αγάπη μου για τον John, συνέλαβα την ιδέα να βασίζεται το έργο σε μοιρολόγια διαφόρων χωρών στην  αυθεντική τους γλώσσα, την  ακριβή προφορά, και τον σωστό τονισμό της κάθε λέξης. Εκτός από τα μοιρολόγια αυτά, χρησιμοποίησα αποσπάσματα από τις Τρωάδες του Ευριπίδη, και τις Χοηφόρους του Αισχύλου. Χρησιμοποιώ επίσης αποσπάσματα από τρία έργα μου, την Καντάτα Προμηθέας, ένα μοιρολόι από το έργο μου Ήπειρος καθώς και τη μουσική που έγραψα για τους Μύστες από τους Βατράχους του Αριστοφάνη. Υπήρχε λόγος που χρησιμοποίησα αυτά τα αποσπάσματα, γιατί συχνά συζητούσαμε με τον John για την Αριστοφανική «Παράβαση» και τις επιρροές από παραδοσιακά χαρακτηριστικά στη μουσική μου. Τα μέρη του Αφηγητή και της Σοπράνο χρησιμοποιήθηκαν για μια βαθύτερη παραλλαγή και επεξεργασία του έργου, ενώ  το σόλο βιολί διότι ο John ήταν βιολονίστας.

Makrokosmos Volume I Part Three. The Abyss of Time (Virgo)

Το έργο Makrokosmos Volume I γράφτηκε το 1972 για τον φίλο μου David Burge. Δέκα χρόνια πριν μου είχε ζητήσει επίσης ένα έργο και του έγραψα τα Πέντε Κομμάτια για Πιάνο. Ήμουν πολύ ενθουσιασμένος από τις απεριόριστες δυνατότητες του πιάνου. Έμοιαζε να γεννιόταν ένας νέος κόσμος για τους συνθέτες, που έγραφαν για πιάνο με συμβατικό και αντισυμβατικό τρόπο, συνδυάζοντας παραδοσιακές τεχνικές αλλά και νέες που προέκυπταν από την εσωτερική χρήση του πιάνου. Ο τίτλος Makrokosmos αντανακλούσε μέσα μου τον θαυμασμό μου για δυο μεγάλους συνθέτες του 20^ου αιώνα, τον Bela Bartok και τον Claude Debussy. Γράφοντας το συγκεκριμένο έργο ένιωθα διάφορες εικόνες να με καταδιώκουν. Πολλές από αυτές ήταν εναργείς, ζωντανές και συγκεκριμένες άλλες ασαφείς και αόριστες. Σταδιακά άρχισαν να συγχωνεύονται στο υποσυνείδητο μου, σε διάφορες ιδέες, που όμως δεν συγκροτούσαν μια λογική ακολουθία. Επιγραμματικά κάποιες από αυτές ήταν, οι μαγικές ιδιότητες της μουσικής, το θέμα της προέλευσης του κακού, το αέναο του χρόνου κλπ. οι οποίες με έκαναν να αισθάνομαι την ειρωνεία της ζωής που τόσο όμορφα διατυπώνεται στη μουσική του Μότσαρτ και του Μάλερ. Καθένα από τα δώδεκα «κομμάτια- φαντασία» συνδέεται με ένα διαφορετικό σημείο του ζωδιακού κύκλου και με τα αρχικά του προσώπου που γεννήθηκε κάτω από το σημείο αυτό. Ήθελα να δημιουργήσω ένα αίνιγμα με αυτά τα αρχικά ωστόσο, οι φίλοι μου εντόπισαν γρήγορα τον Κριό ως τον David Burge, και τον Σκορπιό ως το Φάντασμα του Γονδολιέρη στον εαυτό μου.

Ενδοχώρα

Η Ενδοχώρα του πιάνου με τα πλούσια ηχοχρώματά της, παρότι δελεαστική, δεν απετέλεσε την βάση οργάνωσης αυτού του κομματιού. Αποτελεί μάλλον το επίχρισμα. Η σύνθεση είναι φθογγοκεντρική. Η οργάνωση του φθογγικού υλικού αποτελεί την βαθεία δομή του κομματιού. Η μορφή προκύπτει από μία σειρά επεισοδίων, που καθένα τους απαρτίζεται από μικρότερα προδιαγεγραμμένα συμβάντα -άλλοτε αυστηρά, άλλοτε πολύ χαλαρά οργανωμένα -  τα οποία είναι αφορμές για παιχνίδι με βάση  μικρές φθογγικές ομάδες (τεσσάρων-πέντε φθόγγων). Το παιχνίδι αυτό διεξάγεται σε προκαθορισμένες ανά επεισόδιο περιοχές του πιάνου, συμπαρασύροντας στις οργανωτικές ιδέες του και την ποικιλία ηχοχρωμάτων της ενδοχώρας του. Το έργο, με τον ευγενή σκοπό να  περιληφθεί στο πρόγραμμα της αποψινής συναυλίας, γράφτηκε με παρότρυνση του φίλου συνθέτη και πιανίστα Απόστολου Ντάρλα και του είναι αφιερωμένο.

Λίγα λόγια για τους συνθέτες

Ο Αλέξανδρος Καλογεράς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο πιάνο με την Τούλα Μινέτου-Μεταξά, τη Χαρά Καλομοίρη και τον Αλέξανδρο Τουρνάισσεν, θεωρητικά με το Δημήτρη Δραγατάκη, διεύθυνση χορωδίας με τον Αντώνη Κοντογεωργίου και φωνητική με το Γιώργο Ζερβάνο. Με την οικονομική βοήθεια διαφόρων υποτροφιών, συνέχισε με σπουδές σύνθεσης στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης και του Χάρβαρντ (Ph. D. – 1995) με καθηγητές τους Θόδωρο Αντωνίου, Bernard Rands, John Harbison και Donald Martino. Παράλληλα συμμετείχε στα καλοκαιρινά μαθήματα του Centre Acanthes στην Αβινιόν (Γαλλία), με τους Olivier Messiaen, Luigi Nono και Toru Takemitsu, καθώς επίσης στα τμήματα διακοπών του Νταρμσταατ (Γερμανία) και στα διεθνή σεμινάρια νέων συνθετών στην Αγία Πετρούπολη (Ρωσία), με το Sergei Slonimsky.

Ο κατάλογος των έργων του περιλαμβάνει έργα για σόλο όργανα, μουσική δωματίου, συμφωνική ορχήστρα, ορχήστρα δωματίου, χορωδία, μουσική για το θέατρο, καθώς επίσης μουσικής για μαγνητοταινία και ηλεκτρονικό υπολογιστή. Τα περισσότερα από αυτά είναι αναθέσεις φεστιβάλ και μουσικών οργανισμών της Ελλάδας και του εξωτερικού, της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, αλλά και  ανεξάρτητων μουσικών. Έχει βραβευτεί με το Α΄ Βραβείο στους διαγωνισμούς σύνθεσης «στη μνήμη Γ. Α. Παπαϊωάννου» 1990 και 1992, για τα έργα «Στάνζα» για ορχήστρα δωματίου και «Κουαρτέτο» για φλάουτο, μπάσο κλαρινέτο, κρουστά και πιάνο. Το 1989 κέρδισε το Β΄ Βραβείο στο διεθνή διαγωνισμό σύνθεσης «ΟΛΥΜΠΙΑ» που διοργάνωνε το Α΄ Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, για το κουαρτέτο εγχόρδων «Ιέρων». Το 1996 πήρε το Α΄ Βραβείο στον Πρώτο Διαγωνισμό Εκπαιδευτικών Έργων του Σ. Κ. Ω. Α. για τη συλλογή είκοσι κομματιών για πιάνο «Οι Μικροί Ερωδιοί». Επί πλέον το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ του έχει απονείμει δύο βραβεία για τα έργα «Στάνζα Βήτα» για συμφωνική ορχήστρα και «Στάσιμον» για πιάνο.

Κάθε χρόνο τα έργα του παρουσιάζονται σε πολλές πόλεις ανά τον κόσμο. Πολύ συχνά είναι προσκεκλημένος σε διεθνή φεστιβάλ στην Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και σε χώρες της Σοβιετικής Συνομοσπονδίας, όπου έχει παρουσιάσει περί τις 50 διαλέξεις με θέμα τη σύγχρονη μουσική στην Ελλάδα και στις Η. Π. Α. Εκτός από την Ελληνική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση έργα του έχουν επανειλημμένα μεταδοθεί από ραδιοφωνίες χωρών του εξωτερικού, όπως των Η. Π. Α., του Καναδά, της Ολλανδίας, της Ρωσίας, της Λευκορωσίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας.

Είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, διδάσκει θεωρητικά και σύνθεση στο Berklee College of Music στη Βοστώνη και έργα του εκδίδονται από τους Ιταλικούς οίκους EDI-PAN, BMG Ariola και Ricordi, καθώς επίσης από τον Ελληνικό οίκο του Σπύρου Νικολαΐδη.

Ο Θόδωρος Αντωνίου, από τους πιo διαπρεπείς και πολυγραφότατους σύγχρονους καλλιτέχνες, διάγει λαμπρή καριέρα ως συνθέτης, μαέστρος και καθηγητής πανεπιστημίου, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Σπούδασε βιολί, φωνητική και σύνθεση στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών και το Ελληνικό Ωδείο, με περαιτέρω σπουδές στη διεύθυνση και σύνθεση στη Μουσική Ακαδημία του Μονάχου και στο Διεθνές Μουσικό Κέντρο του Ντάρμστατ. Δίδαξε μουσική στα διακεκριμένα Πανεπιστήμια του Στάνφορντ και της Γιούτα των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και στη Μουσική Ακαδημία της Φιλαδέλφειας, πριν του ανατεθεί η θέση του καθηγητή σύνθεσης στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης το 1978, θέση την οποία κατείχε ως τον Οκτώβριο του 2008, οπότε και ανακηρύχθηκε Ομότιμος Καθηγητής. Οι περισσότεροι Έλληνες συνθέτες της νεότερης γενιάς υπήρξαν μαθητές του.   

   Ως διευθυντής ορχήστρας έχει προσκληθεί να διευθύνει πολλές μεγάλες ορχήστρες και μουσικά σύνολα παγκοσμίως, όπως την Ορχήστρα Δωματίου της Συμφωνικής Ορχήστρας της Βοστόνης, τις Ορχήστρες των Ραδιοφωνιών του Βερολίνου, του Παρισιού και της Βαυαρίας, την Ορχήστρα Tonhalle της Ζυρίχης, την Εθνική Λυρική Σκηνή, την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την Καμεράτα, την Ορχήστρα του Μουσικού Κέντρου του Μπερκσάιερ στο Τάνγκελγουντ της Μασαχουσέτης κ.ά. Από το 1974 έως το 1985 υπήρξε συνδιευθυντής όλων των δραστηριοτήτων σύγχρονης μουσικής στο Μουσικό Κέντρο του Τάνγκελγουντ. Θερμός υποστηρικτής της σύγχρονης μουσικής, έχει ιδρύσει διάφορα σύνολα σύγχρονης μουσικής, μεταξύ αυτών την ALEA II στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, την ΑLΕA IIΙ στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης, το Σύνολο Νέας Μουσικής της Φιλαδέλφειας και το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής. Από το 1989 κατέχει τη θέση του προέδρου της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, ενώ είναι επίσης διευθυντής της Πειραματικής Λυρικής Σκηνής.

   Πολλές από τις συνθέσεις του Θόδωρου   Αντωνίου είναι παραγγελίες μεγάλων ορχηστρών από όλον τον κόσμο και περίπου 300 έργα του έχουν εκδοθεί από τους οίκους Bärenreiter Verlag (Γερμανία), G. Schirmer (ΗΠΑ) και Φίλιππος Νάκας (Ελλάδα). Του έχουν απονεμηθεί πολλά διεθνή βραβεία και διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένων υποτροφιών από το Εθνικό Ίδρυμα Επιχορηγήσεων των Τεχνών των ΗΠΑ, καθώς επίσης το «Βραβείο Richard Strauss» της πόλεως του Μονάχου και το «Βραβείο της πόλεως της Στουτγκάρδης» για το έργο Κοντσέρτο για βιολί. Μεταξύ άλλων, του έχουν ανατεθεί συνθέσεις έργων από τα Ιδρύματα Fromm, Guggenheim και Koussevitzky, από την πόλη του Μονάχου για τους Ολυμπιακούς αγώνες του 1972, τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βοστόνης, καθώς και από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και την Ορχήστρα των Χρωμάτων. Ως συνθέτης έχει τιμηθεί για πολλά χρόνια με το βραβείο ASCAP, ενώ το 1991 του απενεμήθη το «Αριστείο Διδασκαλίας Metcalf» του Πανεπιστημίου της Βοστόνης. Το Δεκέμβριο του 1997 τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο της προσφοράς του στη μουσική. Τον Ιανουάριο του 2000 η Ελληνική Ραδιοφωνία του απένειμε για τη μεγάλη συνεισφορά του στη μουσική το βραβείο «Δημήτρης Μητρόπουλος». Το 2004 βραβεύτηκε με το βραβείο Herder (βραβευθέντες μεταξύ άλλων υπήρξαν οι Kodály, Lutoslawski, Kurtag και Penderecki), το οποίο αφιερώνεται στη φροντίδα και την προαγωγή των πολιτιστικών σχέσεων ανάμεσα στους λαούς των κεντρο- και νοτιοανατολικών χωρών της Ευρώπης και απονέμεται σε προσωπικότητες, οι οποίες σχετίζονται με τη διαφύλαξη και την προώθηση της Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Το 2005 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ του Ιονίου Πανεπιστημίου, ενώ την ίδια χρονιά έλαβε επίσης το βραβείο «Distinguished Faculty Award» του Πανεπιστημίου της Βοστόνης, ένα από τα πιο διακεκριμένα βραβεία, το οποίο απονέμεται σε μέλη του Πανεπιστημίου για την εξαιρετική τους προσφορά στο χώρο της πανεπιστημιακής κοινότητας.

   Τα έργα του Θόδωρου Αντωνίου είναι πολυάριθμα και ποικίλης φύσεως και περιλαμβάνουν όπερες, χορωδιακά έργα, έργα μουσικής δωματίου, έργα για σολίστ, συμφωνικά και μουσική για θέατρο και τον κινηματογράφο - τα θεατρικά και κινηματογραφικά έργα μόνον αριθμούν πάνω από 150 συνθέσεις. Από την εργογραφία του εξέχουσα θέση κατέχουν οι καντάτες Νενικήκαμεν και Προμηθέας, το Κοντσέρτο για πιάνο και οι όπερες Βάκχες και Οιδίπους επί Κολωνώ, για την οποία έλαβε το «Βραβείο Μουσικής 1998» της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών. Για την προσφορά του στο χώρο της θεατρικής μουσικής βραβεύτηκε το 1988 με το βραβείο «Κάρολος Κουν» (ήταν ο πρώτος βραβευθείς με το βραβείο αυτό), ενώ επίσης για τη μουσική του δημιουργία στο θέατρο, αλλά και τη συνολική του προσφορά στο χώρο του πολιτισμού βραβεύθηκε το 2006 με το έπαθλο «Δημήτρης Μητρόπουλος», το οποίο του απονεμήθηκε από το Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου – Θεατρικό Μουσείο και την Κριτική Επιτροπή Απονομής Βραβείων σε καλλιτέχνες της σκηνής. Οι πιο πρόσφατες διακρίσεις του για την προσφορά του στον Πολιτισμό και την Εκπαίδευση είναι η απονομή του Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας το Φεβρουάριο του 2007 και η αναγόρευσή του ως επίτιμου διδάκτορα του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το Δεκέμβριο 2008.

Η Φανή Κοσώνα γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε πιάνο (τάξη Μαρίνας Δημητριάδου),  και αρμονία (τάξη Σ. Κλάψη) στο Εθνικό Ωδείο και μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Συνέχισε τις πιανιστικές σπουδές στην Ecole Normale de Musique de Paris (τάξη Jacques Lagarde) και στο C.N.R. de Rueil-Malmaison (τάξη Bernard  Ringeissen),  παράλληλα με Μουσική Δωματίου (τάξη Marcus Jenny).  Μελέτησε αντίστιξη με τον Jean-Paul Holstein  και φούγκα με τον Michel Merlet στο Conservatoire National Superieur de Musique de Paris, καθώς και ενορχήστρωση στη Schola Cantorum με τον Patrice Sciortino. Τέλος, σπούδασε σύνθεση με το Θόδωρο Αντωνίου. Είναι υποψήφια διδάκτωρ στο τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, με θέμα «Εφαρμογές Μαθηματικών Μοντέλων της Τοπολογίας και της Θεωρίας Καταστροφών στη Σύνθεση Μουσικής».

Έργα της έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία, Η.Π.Α., Σερβία, Λιθουανία, Τουρκία κ.ά.), μεταξύ άλλων, από το Duo Palmos, από το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής, από την ALEA III, από το Vilnius Quartet, από την Ορχήστρα των Χρωμάτων, την Καμεράτα κ.ά. Έχει αποσπάσει βραβεία και επαίνους σε διαγωνισμούς σύνθεσης και workshops σύγχρονης μουσικής (έπαινος στο workshop σύγχρονης μουσικής-2000 του Μεγάρου Μουσικής, 3ο βραβείο στο διαγωνισμό σύνθεσης στη μνήμη του Γ.Α. Παπαϊωάννου 2000).

Ο George Henry Crumb γεννήθηκε στο  Charleston της Δυτικής Βιρτζίνια το 1929. Σπούδασε στο Mason College of Music του Charleston. Έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο στο πανεπιστήμιο του Ιλινόις, με τον Eugene Weigel.Συνέχισε τις σπουδές του με τον Boris Blacher στην Hochschule für Musik, στο Βερολινο. Έπειτα έλαβε διδακτορικό δίπλωμα στο πανεπιστήμιο του Michigan με τον Ross Lee Finney. Η μουσική του συνδυάζει αντιθετικά μουσικά στυλ, ενώ διαπιστώνονται αναφορές στην δυτική παράδοση, καθώς και σε ύμνους και   παραδοσιακή μουσική δυτικών και μη, πολιτισμών. Πολλά από τα έργα του περιέχουν προγραμματικά, συμβολικά, μυστικιστικά και θεατρικά στοιχεία τα οποία αποτυπώνονται στις εξαιρετικά ευφυείς παρτιτούρες του. Έπειτα από 30 έτη διδασκαλίας στο πανεπιστήμιο της Πενσυλβανία παραιτήθηκε όχι όμως και από την συνθετική του δραστηριοτητα. Έχει ανακηρυχθεί επίτιμος διδάκτωρ από πολλά πανεπιστήμια σε όλον τον κόσμο ενώ έχει λάβει πάμπολλα βραβεία για τα έργα του ανάμεσα τους το Pulitzer Prize in Music το 1968 και το Grammy Award το 2001. Άλλα βραβεία

• Elizabeth Croft fellowship for study, Berkshire Music Centre, 1955.
• Fulbright Scholarship, 1955-6.
• BMI student award, 1956.
• Rockefeller grant, 1964.
• National Institute of Arts and Letters grant, 1967.
• Guggenheim grant, 1967, 1973.
• Pulitzer Prize (for Echoes of Time and the River), 1968.
• UNESCO International Rostrum of Composers Award, 1971.
• Koussevitzky Recording Award, 1971.
• Fromm grant, 1973.
• Member, National Institute of Arts and Letters, 1975.
• Ford grant, 1976.
• Prince Pierre de Monaco Gold Medal, 1989.
• Brandeis University Creative Arts Award.
• Honorary member, Deutsche Akademie der Kunste.
• Honorary member, International Cultural Society of Korea.
• 6 honorary degrees.
• 1998 Cannes Classical Award: Best CD of a Living Composer (BRIDGE 9069)
• 2001 Grammy for Best Contemporary Composition (Star-Child)
• 2004 Musical America "Composer of the Year"

Έργα του εκδίδονται από τον μουσικό οίκο C.F. Peters.

Ο Γιώργος Χατζημιχελάκης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1959. Σπούδασε Ανώτερα Θεωρητικά με τον Κώστα Κλάββα, Βυζαντινή Μουσική με τον Κωνσταντίνο Κατσούλη και τον Βασίλη Νόννη, Σύνθεση με τον Θόδωρο Αντωνίου, στο Κεντρικό Ωδείο Αθηνών. Επίσης, Βυζαντινή και Νεοελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με τη μελέτη της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής  καθώς και με τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό. Έχει γράψει μουσική για σόλο όργανα, μικρά και μεγάλα σύνολα, συμφωνική μουσική, μουσική για πολλές θεατρικές παραστάσεις και ντοκιμαντέρ. Έχει δεχτεί παραγγελίες από το Γ’ Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, την Ορχήστρα των Χρωμάτων, από διάφορα συγκροτήματα και σολίστες και τα περισσότερα έργα του έχουν παιχτεί σε αίθουσες της Ελλάδας και του εξωτερικού. Επίσης, συνεργάστηκε με τη χορογράφο Μαρία Μ. Χορς και έγραψε μουσική για τις χορογραφίες της στις Τελετές Αφής και τις Τελετές Παράδοσης της Ολυμπιακής Φλόγας του 2000, 2002, 2004 και 2006, (Παραγγελίες Ολυμπιακής Επιτροπής Λαμπαδηδρομίας). Έργα του κυκλοφορούν από διεθνείς δισκογραφικές εταιρείες, ενώ έχει επιμεληθεί και διευθύνει πολλές δισκογραφικές παραγωγές ερευνητικού περιεχομένου πάνω στην ελληνική δημοτική μουσική. Είναι μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών και από το 2001 είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού Ωδείου Πετρούπολης. Έχει διδάξει στα μουσικά Γυμνάσια-Λύκεια Παλλήνης (1990-1993) και Πειραιά (2000-2001)

Ο  Απόστολος Ντάρλας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972. Ολοκλήρωσε τις μουσικές του σπουδές στο Εθνικό Ωδείο (πιάνο, αρμονία, αντίστιξη και φούγκα). Στη συνέχεια  σπούδασε σύνθεση με τον Θόδωρο Αντωνίου (Αριστείο και Χρυσό Βραβείο στη μνήμη Αντίοχου Ευαγελλάτου) όπως επίσης και διεύθυνση ορχήστρας. Το έτος 2000 συμμετείχε ενεργά στα μάστερκλας της Oxford Philomusica, στην Οξφόρδη με πιανίστες όπως οι R.Tureck, O.Yabloskaya, Ch.Ortiz, P.Roberts, M. Papadopoulos και M.Troup. Παράλληλα με τις μουσικές σπουδές φοίτησε στην ΑΣΠΑΙΤΕ, στο τμήμα ηλεκτρολογίας, ιδιότητα που δεν χρησιμοποίησε έκτοτε. Ως πιανίστας έχει συμμετάσχει σε συναυλίες είτε ως σολίστ, είτε ως μέλος ενόργανου συνόλου. Eργάστηκε ως βοηθός μαέστρου στην συμπαραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και του ΜΜΑ, της όπερας Nixon in China του John Adams, το 2007. Έργα του παρουσιάζονται συχνά στην Ελλάδα καθώς και στο εξωτερικό (Γερμανία, Αγγλία, Πολωνία, Ολλανδία και ΗΠΑ κ.α). Επίσης τα έργα Στύγξ ΙΙ op.92 και Ειδητικές Παραστάσεις op.86, αποτέλεσαν μέρος της αποστολής της Ελληνικής αντιπροσωπείας για το Διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονης Μουσικής (ISCM) 2010 και 2011.

Έχει βραβευθεί για τα έργα του:

·         Επάλληλον op.17, για ενόργανο σύνολο,(workshops Μέγαρο Μουσικής Αθηνών 2002)

·         Μορφώματα-Τέσσερις Αντιδράσεις σε Ασυνήθιστο Περιβάλλον op. 28.Δ για μέτζο σοπράνο και ορχήστρα σε ποίηση  Κ.Π.Καβάφη, (workshops Ημέρες Κ.Π.Καβάφη, Πάτρα 2003)

·         Επικάστη op.70 για ενόργανο σύνολο,(Έπαινος, workshops Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, 2006)

·         Τείχη op. 28 Δ/4 (σε ποίηση Κ.Π.Καβάφη) για μέτζο σοπράνο και ορχήστρα, (Α’ Ευρωπαϊκός Λογοτεχνικός Μαραθώνιος 2006)

·         Τυρώ op.66 για σοπράνο, κλαρινέτο και πιάνο, σε στίχους από την Ομήρου Οδύσσεια (Α΄ Βραβείο στον Διαγωνισμό Σύνθεσης της ΕΕΜ, εις μνήμην Γ. Α. Παπαϊωάννου 2007)

·         Φαίδρα op.79 B για μέτζο σοπράνο και ορχήστρα, σε στίχους από την τραγωδία του Ευριπίδη, Ιππόλυτος (Γ΄ βραβείο στον Διεθνή Διαγωνισμό Δημήτρης Μητρόπουλος για Σύνθεση 2007).

·         Θεόδματοι Πύλαι op.84 για ενόργανο σύνολο,(Γ’ Βραβείο στον Διαγωνισμό Σύνθεσης της ΕΕΜ εις μνήμην Δ.Δραγατάκη 2010)

Δισκογραφία/Ηχογραφήσεις:

·         Διακελευσμός (Exhortation) op.29 Β, για ηλεκτρικό βιολί και προηχογραφημένο υλικό  (VISIONS , Κ. Αναστασόπουλος βιολί)

·         Ελπήνωρ ΙΙ op.63 B για φλάουτο και άρπα (Dialogues, Duo Choriambus).

·         Νόστιμον Ήμαρ op.43 Α για ορχήστρα, Συμφωνική Ορχήστρα ΕΡΤ, διεύθυνση ορχήστρας, Βλαδίμηρος Συμεωνίδης. (Αρχείο ΕΡΤ)

·         Επικάστη op.70 για ενόργανο σύνολο, Ergon Ensemble (CD υπό έκδοση)

Ο κατάλογος έργων του αριθμεί περισσότερα από εκατόν είκοσι έργα καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα συνθέσεων για σόλο όργανα, έργα με προηχογραφημένο υλικό, μουσικής δωματίου, κοντσέρτα, έργα για μεγάλη ορχήστρα, καντάτες, έργα εκπαιδευτικού χαρακτήρα κλπ. Έργα του εκδίδονται από τον εκδοτικό οίκο Φίλιππος Νάκας. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο 36 Scores for all το οποίο συμπεριλαμβάνει το έργο του 5 Κομμάτια για Πιάνο για ΑμεΑ. Το βιβλίο ολοκληρώθηκε με την χρηματοδότηση του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Υμηττού, της εκδοτικής εταιρείας ΕΛΙΞ και του Μουσικού Οίκου «Παπαγρηγορίου-Νάκα», είναι δίγλωσσο (ελληνικά-αγγλικά) και συνοδεύεται από cd, ενώ σύντομα προγραμματίζεται η έκδοση ενός ξεχωριστού τεύχους σε γραφή Braille που θα απευθύνεται ειδικά σε άτομα με προβλήματα όρασης.

Ο Απόστολος Ντάρλας είναι καθηγητής πιάνου στο Μουσικό Σχολείο Πειραιά και μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών.